Al op mijn veertiende twijfelde ik openlijk aan het bestaan van de God van de joods-christelijke traditie. In de roerige tijden van de jaren zestig was veel mogelijk, dus bleef ik desondanks de opleiding volgen, met de naïeve gedachte de eerste priester te worden die niet in de God geloofde die hij verkondigde. Later ontdekte ik dat ik de eerste niet geweest zou zijn, maar zelfs voor die roerige tijd was mijn streven toch te vooruitstrevend, want op mijn 21ste werd de kloosterdeur na een broederlijk doch indringend gesprek met een klap achter mij dichtgegooid. Plotseling stond ik in een wereld die ik nauwelijks kende, ten prooi aan verwarring. Ik ging filosofie studeren en toen ik er via mijn ondernemende vader achter kwam dat daar geen droog brood mee te verdienen was, volgde ik daarnaast colleges Nederlandse taal en letterkunde. Met het eerste het beste meisje dat een kusje aan mij ontstolen had, trad ik in het huwelijk en op mijn 26ste trof ik mij zelf met 2x een doctoraal op zak aan als kostwinnend vader van een gezin op een middelbare school in Emmeloord. Daar ben ik tot augustus 2013 blijven werken als leraar Nederlands, decaan en roostermaker.