Hoe de vrijmetselarij er in de toekomst uit zal gaan zien, weet ik niet. Zeker is dat ze om voort te bestaan zelf niet zal moeten verstenen. Ze zal moeten hakken aan haar eigen Ruwe Steen om een herkenbare Ruwe Steen te blijven. Het Eerste Grote Licht zal misschien uitgaan, waar het steeds minder een centrale rol speelt in het profane leven en steeds meer verdwijnt uit het referentiekader van de kandidaat-vrijmetselaar. Zelfs symbolen kunnen de houdbaarheidsdatum overschrijden en hun kracht verliezen. Menig vervolgpad zal zelfs al in de nabije toekomst het loodje leggen, als het zich niet weet te ontworstelen aan de hang naar onveranderlijkheid. Dat is een pijnlijke strijd, maar wie zichzelf ziet als Ruwe Steen, moet weten dat daaraan hakken pijn doet. Overleven is een strijd, om te overwinnen moet men zich moeten aanpassen aan de waan van de tijd. Dat is wat anders dan aan de waan van de dag. Maar als de taal van het rituaal te ver verwijderd raakt van de taal van mensen die hun hoop op haar orde gevestigd hebben, als de symbolen niet meer communiceren, als vrijmetselaar worden zoiets wordt als het bestuderen van een dode taal, dan wacht haar het lot van de fossielen.