De mens die zichzelf [onder]zoekt, zichzelf wil leren kennen, maakt zijn ik tot object. Als ik mezelf wil zien, wil beschouwen, moet ik mijn ik uit mijn ik halen. Ik kan nu eenmaal niet tegelijkertijd in het schilderij staan en ernaar kijken. Maar als ik naar mezelf kijk, is dan wat ik zie ook mezelf? De surrealist Margritte geeft het antwoord door onder het olieverfdoek waarop hij een pijp geschilderd heeft de tekst te zetten: “Ceci n’est pas une pipe” [dit is geen pijp]. In de spiegel kijk ik niet naar mezelf maar naar mijn spiegelbeeld, naar mijn ïemand-kijkt-naar-mijn-gezicht-gezicht. Het beeld dat ik me van mezelf in mijn hoofd haal, is een beeld van mezelf en niet mezelf. Ik kan er verliefd op worden, maar ik kan het niet kussen. Alle selfy’s ten spijt, de camera kan zichzelf niet fotograferen. Ik laat zich aan mij niet zien.