In die profane, verwarde en verdeelde wereld vol dilemma’s moeten mensen hun plaats bepalen, zichzelf, het ‘verloren woord’ hervinden. En daarin kan de vrijmetselarij een rol spelen. Juist omdat de vrijmetselaarsloges unieke plekken, schuilplaatsen, zijn, waarin het individu zich ontplooien kan, zich oriënteren kan op zijn plek in het grotere geheel. Juist omdat de vrijmetselarij niet hét antwoord heeft, maar de individuele mens een veilige omgeving biedt waarin hij zijn eigen antwoord kan zoeken, “een methode om zich te leren verhouden met zichzelf, de ander en het andere”. Juist omdat de vrijmetselarij niet meer is dan een verzameling vrijmetselaars, individuen, ikken, en geen bedrijf of instelling is, geen winstoogmerk heeft, geen vastomlijnd beeld van hoe de wereld is of eruit zou moeten zien. Juist omdat de vrijmetselarij geen andere ideologie heeft dan samen, in broederschap, zoeken naar wat mensen verbindt, in plaats van te benadrukken wat hen scheidt. De vrijmetselarij is een inwijdingsgenootschap, dat de mens invoert in een zo abstracte, ideale wereld, dat elk individu er zijn eigen concretisering in kan zoeken. Wel een bijzondere verzameling dus, waarin het individu geen amoreel, meedogenloos radertje is, maar een zelfbewuste, trotse bouwsteen wil zijn in de tempel van de mensheid.